پیکربندی پردازشگر
عملاً یک بایوس AMI دسترسی به تنظیمات پردازشگر را در منوی Advanced/CPU Configuration فراهمی می اورد اما اغلب این تنظیمات در سایر سیستم ها در یک صفحه عمومی همانند Gigabyte قرار دارد. بنابراین اگر این تنظیمات کمی طول کشید تعجب نکنید. این گزینه ها به افزایش بسامد زمانی پردازشگر مرکزی و انجام هر چه سریع تر ان نسبت به تعداد مورد نظر کمک می کند نتایج خوبی نیز در بردارد اما احتمالاً بهای این کار ناپایداری بیشتر کامپیوتر ،جستجوهای غیره منتظره یا بروز خطاهای مربوط است پردازشگر با سرعت بالاتر حرارت بیشتری تولید می کند. لذا بایستی از حرارت گیرهای بزرگ استفاده نمود. اما امکان دارد عمر سیستم را کوتاه کند هنوز هم فضایی متناسب با افزایش سرعت پردازشگر نداریم اما با روش بسیار ساده ای می توان فرکانس FSB را جستجو وتنظیم نمود و در حد کمی مگاهرتز ان را افزایش داد. سرعت FSB علاوه بر کنترل سرعت واحد پردازشگر ،سرعت حافظه را نیز مهار کند. لذا نتایج این کار به سرعت قابل مشاهده است.این افزایش ها را درجه بندی کنید مثلا2 درصد از مقدار FSB اولیه سپس تغییرات را ذخیره کرده و کامپیوترتان را به طور کامل بررسی کنید و از پایدار بودن ان اطمینان حاصل نمایید. چنان چه با کامپیوترتان کار زیادی انجام می دهید و کامپیوتر خراب شد لازم است تنظیمات را به حالت اخرین مقدار پایدار برگردانید و مقادیر ولتاژ حافظه و پردازشگر را بررسی کنید و انها را به اندازه کمترین مقدار ممکن افزایش دهید تا اجرای بهتر صورت گیرد. اما دقت کنید حال ولتاژ را به مقدار بسیار زیادی افزایش دهید این کار به سرعت سخت افزار سیستم اسیب می رساند و همین حرارت اضافی سبب خرابی های بعدی می گردد. تنظیمات حافظه در صفحه تنظیمات مربوط به پردازشگر گشت واگذار کنید تا گزینه هایی درباره حافظه بیابید. اگر مقادیر زمان بندی حافظه مربوط به تاخیرهای معینی است. پردازشگر بایستی دوره زمانی خاصی برای اجرای یک فعالیت منتظر بماند. این تاخیرها را حدود 5 تا10 درصد کم کنید تا بتوانید اجرای بهتری داشته باشید. اما همچنان با همان مشکل مشابه افزایش Over Clocking مربوط به پردازشگر مواجه هستید یعنی ناپایداری بیشتر سیستم تنها در صورتی به این کار ادامه دهید که خطر موجود اتفاق بیافتد که البته به صورت بالقوه کار خطرناک تر است اما فرایند کامل بهینه سازی حافظه حداقل یک کار ساده است به این صورت که یک تنظیم را انتخاب نموده ان را کم کنید و زمان بندی را مجدداً کاهش دهید ان قدر این فرایند را تکرار کنید تا سیستم ناپایدار شود حال تا جایی که ممکن است خطاهای ایجاد شده را محدود و محصور کنید سپس اخرین مقدار پایدار را مجدداً بازیافت نمایید و ان را به حافظه بعدی منتقل کنید این قانون کلی است اما همه جا نباید از ان استفاده کرده بهتر است ابتدا تنظیمات زیر را اصلاح کنید:Command Rate که برخی جاها Command Per Clock گفته شده است این تنظیم تاخیر میان انتخاب یک چیپ حافظه و فرستادن ان فرامین را تعریف می کند. جهت بهینه سازی هر اجرا دوره زمانی را روی Disabled تنظیم کنیدAs Latency Controlاین قسمت عملاً روی Auto تنظیم شده است که مقادیر ان از یک تا 5/4 است.(مقدار کمتر سرعت بیشتری دارد). این مقدار را تغییر دهید همچنین باید Min Ras Active Time را اصلاح نمایید.Ras to cas Delay (tRCD) این مقادیر اغلب روی Auto یا صفر تا 7 تنظیم شده است. در این جا مقادیر کمتر سبب اجراهای بهتر می شوند.Row Pre Charge Time (tRP)تاخیر میان دسترسی های موفق به همان بانک حافظه را مشخص می کند. در این جا نیز مقادیر اغلب روی Auto یا صفر تا 7 تعریف شده اند که مقادیر کمتر سریعتر هستند.Min RASS Active Time (tRAS)این مقادیر عموماً به کمک دو مقدار دیگر محاسبه می شود که قانونش این است :tRAS=tcl+tRCD+2 چنان چه این رابطه را تغییر دهید باید Row cycle Time(tRC) را تیز تغییر بدهید.TRCتعداد دوره های زمانی را معین می کند که سبب فعال سازی و شارژ مقدماتی یک ردیف ( Row) خاصی در حافظه می شود و مقدار ان از تنظیمات دیگر مطابق رابطه tRC=tRAS+tRP محاسبه می شودRow Refresh cycle Time (tRFC)شکل دوباره سازی شده یک حافظه اصلی است که مقادیر ان اغلب Auto یا 9 تا 24 است مقادیر کمتر بهتر هستند و مقدار ان اغلب دو تا چهار تا بیشتر از مقدار تنظیم شده Row Pre Charge Time است.Write CAS Latency (twel)در حالت عادی روی Auto یا 1 تا8 تنظیم شده است مقدار را پایین نگه دارید(برای حافظه DDR یک و برای حافظه DDR2 دو) تا رایت اصلاح شود.Bank interleavingاین تنظیم سبب دوباره سازی هر بانک اطلاعاتی در هر بار دسترسی می شود و کارایی ان را بالاتر می برد این تنظیم را فعال کنید و یا حداقل در حالت Auto قرار دهید تا بهترین نتایج را بدست اورید سایر تنظیماتاین تنظیمات معمولاً در همان منو یافت نمی شود اما چنان چه هر کدام از انها در منوی بایوس پیدا شود به توصیه ما عمل کنید به خاطر داشته باشید چنان چه از این که تنظیمات را تغییر می دهید نگرانی دارید و یا مطمئن نیستید حالت اولیه پیکربندی را در جای یادداشت کنید تا در صورت ناپایدار شدن دوباره سیستم را به همان حالت اولیه برگردانید وسرانجام هر بار فقط یک تغییر را اعمال کرده ان را ذخیره کنید و سپس کامپیوتر را امتحان کنید بروز هرگونه اشکالی به سرعت و یا خیالی اسوده ان را بر طرف کرده:Fast bootدر برخی جاها به عنوان quick power on self test است این گزینه به هنگام شروع به کار سیستم سبب گذر از این مرحله حافظه اصلی که به صورت ازمایش اجرا شده است می شود.Agp aperture sizeدر برخی جاها به عنوان graphics aperture اکده است و ادرس فضای فعال در دسترسی برای ادرس های حافظه agp را معین می کند معمولاً 64 مگابایت یا 128 مگابایت بهترین هستند اما به محض شروع به کار سیستم مقدار سرعت agp رد همان مقدار می ماند.System bios ca chewableگزینه های مربوط به حافظه پنهانی یا "shadowing"rom(حافظه مجازی) مفید به نظر می رسد اما اکثراً در ویندوز کارایی ندارد و حتی بایستی غیر فعال شوند این گزینه ها فقط یک استثنا دارند video ram cacheable با فعال کردن این ویژگی برخی از گزینه های مربوط به رایت که برای اجرا مناسب هستند فعال می شوند این تنظیم را با هر دو روش امتحان کنید.Usb 2.0 controller modeبا این اصطلاحات گیج نشوید تنظیم صحیح این گزینه hi speed یعنی 420 مگابایت در ثانیه است نه full speed یعنی 12 مگابایتSpread spectrum modulationاین گزینه در واقع یک تکنیک است که گاهی برای گاهش رابط الکترومغناطیسی از agp، pcl و یا پورت های pcl express استفاده می شود این گزینه اکثر مواقع مشکل ساز می شود لذا پیشنهاد می کنیم ان را غیر فعال نگهدارید.Pcl express maximum payload sizeحداکثر مقدار داده هایی را معین می کند که می تواند در یک بسته pcl express قرار گیرد این موضوع به صورت خودکار توسط سیستم معین می شود با این وجود ان را تا بالاترین مقدار افزایش دهید فقط مواظب باشید
چک الکترونیکی در واقع جایگزین الکترونیکی چک های کاغذی است . به عبارت دیگر چک الکترونیکی یک سند الکترونیکی شامل داده های زیر است : مبلغ چک ، واحد پول مورد استفاده ، شماره چک ، فرد پرداخت کننده ، نام پرداخت کننده ، نام دریافت کننده ، نام بانک ، شماره حساب پرداخت کننده ، مدت اعتبار چک ، امضای الکترونیکی فرد پرداخت کننده ، امضای الکترونیکی فرد دریافت کننده . در چک الکترونیکی نیز همانند چک کاغذی ، هویت افراد مرتبط با فرآیند واگذاری و در یافت مخفی نمی ماند ، اما پایین بودن هزینه پردازش و تسویه چک الکترونیکی به دلیل سود جستن از ارتباطات الکترونیکی ، استفاده از آن را توجیه پذیر می کند . آنچه در تبادل و تعامل چک الکترونیکی اهمیت می یابد موضوعات مربوط به جابه جایی چک الکترونیکی و خود چک الکترونیکی است که ذیلا به تشریح آنها می پردازیم : جابه جایی چک الکترونیکی به این صورت است که بانک پس از وصول چک کاغذی ، اطلاعات آنرا به صورت الکترونیکی به مرکز مبادلات بانکی ارسال می کند و سپس چک های کاغذی را بایگانی می کند . بدین طریق حمل فیزیکی چک بین بانک ها حذف می شود و هزینه پردازش چک کاهش و امنیت تسویه بین بانکی افزایش می یابد . اطلاعات روی چک ها توسط حروف خوان مغناطیسی یا به صورت دستی به سیستم وارد می شود . البته روش های دیگری نیز نظیر مبادله تصویر هر دوری چک به صورت دیجیتالی بین بانک ها وجود دارد . اما معنی و مفهوم چک الکترونیکی متفاوت از مقوله فوق الذکر است .زمانی که یک پرداخت جدید از طریق چک الکترونیکی باید انجام شود ، یک چک الکترونیکی سفید بر روی مانیتور خریدار ظاهر می شود . اطلاعات چک وارد می شود و برای امضای چک الکترونیکی ، پرداخت کننده کارت هوشمند را در دستگاهی مخصوص قرار داده و با دادن کلمه رمز امضای الکترونیکی را ضمیمه می کند و چک الکترونیکی امضا شده را ضمن قفل کردن ، بر می گرداند . چک های الکترونیکی از طریق پست الکترونیکی دریافت و باز می شوند ولی امضای دیجیتالی روی آنها در هر زمان می تواند تائید شود..
نگاهی بر تاریخچه آموزش الکترونیکی
تفکر استفاده از رایانه ها و شبکه های رایانه ای برای کارهای مدرسه ای و عملی به دهه 1960 برمی گردد گر چه هدف اصلی طرح ارپا نت ایجاد شبکه ای برای تبادل اطلاعات نظامی و حفاظت ایالات متحده امریکا از تبعات جنگ سرد با شوروی سابق بود ولی در عین حال از آنجایی که سه مرکز از چهار مرکزی که برای راه اندازی شبکه های رایانه ای از همان ابتدا در مسیر آموزش های مدرسه ای رشد کردند .و از اوایل دهه 70 با به ثمر نشستن این طرح ،تبادل اطلاعات و داده های علمی نیز بین مراکز مدرسه های امریکا شروع شده است. البته آموزش الکترونیکی به شکل امروزی و در این گستره کاربرد در اوایل دهه 1990با ظهور شبکه جهانی اینترنت شکل گرفت و با توجه به قابلیت های بسیار زیاد وب ، آموزش الکترونیکی به سرعت رشد کرد و امروزه جایگاه خود را در ساختار آموزشی بسیاری از کشورها تثبیت کرده است. در ایران دانشگاه های مجازی سابقه ای سه یا چهار ساله دارند از اوایل سال 1380هم در بخش های خصوصی در قالب موسسات آموزش عالی غیرانتفاعی ،اقدامات مطلوبی صورت گرفته است0 از دانشگاه هایی که دورهای مجازی راه اندازی کرده اند می توان به دانشگاه علم و صنعت ایران و دانشگاه شیراز اشاره کرد0 دانشگاه علم و صنعت ایران امسال برای اولین بار اقدام به راه اندازی دوره های مجازی در سه رشته و با ظرفیت 1000 دانشجو کرده است در این دانشگاه عمده فعالیتهای اموزشی از قبیل ثبت نام انتخاب واحد، دریافت مطالب درسی، مذاکره با استاد از طریق شبکه های کامپیوتر اجرا می گردد و در برخی موارد کلاس های رفع اشکال و برخی کلاسهای ازمایشگاهی به صورت حضوری ولی با زمان بندی مناسب اجرا می شود. منبع:علی محمد نژاد-اینترنت